เมื่อต้นฤดูหนาวของพุทธศักราช ๒๔๖๘ ในเวลานั้น ความชุ่มชื่นและอบอุ่นหัวใจของอาณาราษฎรไทยทั้งปวงบังเกิดขึ้นสมกับที่เฝ้ารอมาเนิ่นนาน นั่นคือข่าวว่าเจ้าจอมสุวัทนาในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวจะมีพระประสูติการพระหน่อพระองค์แรกแห่งรัชสมัยเป็นแน่แท้ในกาลอนาคต อย่างไรก็ดี ความโสมนัสยินดีในประชาก็คงไม่เทียบเท่าพระราชหฤทัยปีติบันเทิงในพระประมุขของชาติ ผู้จักได้เป็นสมเด็จพระบรมชนกนาถของสมเด็จเจ้าฟ้าพระองค์น้อยในอีกไม่ช้า ดังจะประจักษ์ได้จากบทกล่อมพระราชกุมารสำหรับพระราชพิธีสมโภชเดือนของพระหน่อที่ทรงพระราชนิพนธ์ล่วงหน้าไว้กับทั้งมีพระบรมราชโองการโปรดเกล้าฯสถาปนาเจ้าจอมสุวัทนา (นามเดิม เครือแก้ว อภัยวงศ์) ขึ้นดำรงพระอิสริยยศเป็น “พระนางเจ้าสุวัทนา พระวรราชเทวี” เพื่อผดุงพระราชอิสริยยศแห่งราชกุมารที่จะมีพระประสูติการในเบื้องหน้า

ผดุงพระอิสริยยศพระราชกุมาร

             เหตุที่ทรงพระราชดำริสถาปนาเจ้าจอมสุวัทนา ขึ้นเป็นพระนางเจ้าฯ พระวรราชเทวีนั้นก็เนื่องมาจากธรรมเนียมราชตระกูลในกรุงสยามมีแบบแผนว่า หากเป็นพระหน่อของสมเด็จพระมหากษัตริย์ที่ประสูติแต่พระชนนีสามัญชนแล้ว พระหน่อทรงเป็นเพียง “พระองค์เจ้า” แต่ถ้าพระชนนีเป็นเจ้า พระหน่อจักทรงดำรงพระราชอิสริยยศ “สมเด็จเจ้าฟ้า” ในกรณีนี้ย่อมแสดงถึงพระราชประสงค์ในพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวโดยชัดแจ้งว่าทรงตั้งพระราชหฤทัยให้พระหน่อที่จะมีพระประสูติการในเวลาอันใกล้ ดำรงพระอิสริยยศสมเด็จเจ้าฟ้าตามโบราณราชประเพณี

              แต่แล้ว เมื่อใกล้พระประสูติการในเดือนพฤศจิกายน ๒๔๖๘ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวก็ทรงพระประชวรหนักด้วยโรคพระอันตะ ในยามนั้นพระองค์ประทับ ณ พระที่นั่งจักรพรรดิพิมาน ในพระบรมมหาราชวัง จึงทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ ให้พระนางเจ้าสุวัทนาฯ ประทับ ณ พระที่นั่งเทพสถานพิลาส ใกล้กับพระที่นั่งจักรพรรดิพิมานเพื่อทรงรอฟังข่าวพระประสูติการอย่างใกล้ชิด

ย้อนกลับ - ถัดไป >>